داستان های واقعی Secrets
داستان های واقعی Secrets
Blog Article
او اکنون در دهه ۸۰ خود، بقیه عمر خود را به نگهداری مسافرخانه به جای فرار از آن متعهد کرده است (کاری که احتمالاً اکثر ما نیم قرن پیش انجام می‌دادیم).
اگرچه وکیل لوتزها ادعا کرد که این خانواده به او اعتراف کرده‌اند که داستان‌های ارواح ظاهراً واقعی خود را جعل کرده‌اند، این زوج اصرار کردند و یک تست دکتر دروغ انجام دادند.
این «خانه احضار» کذایی، که در آن پرون‌ها ماوراءالطبیعه را تجربه کردند، اخیراً توسط دو مالک جدید خریداری شده است.
مجله
خدمتکار بی حوصله یک بستنی از ته مانده هاي بستنی هاي دیگران آورد و صورت حساب را بـه پسرک دادو رفت ، پسر بستنی را تمام کرد صورتحساب را برداشت و پولش را بـه صندوق پرداخت کرد و رفت…
وقتی به خونه رسیدن، مولی بلافاصله با عجله وارد اتاق نشیمن شد. دختر از هدیه‌اش خیلی خوشحال بود و بقیه روز رو در حالی که مادرش تلویزیون تماشا می کرد با دلقک بازی کرد.
آنها استفاده از آن به‌عنوان یک کارت پستال را توصیه کردند و مزرعه این کار را انجام داد.
من هم كه در آن زمان دختری بی‌تجربه بودم، مجید اولین مردی بود که به طور جدی پا به زندگی من گذاشته بود و تا قبل از او پيش نيامده بود كه با پسری به‌طور جدی صحبت کنم و خیلی درکی از ازدواج نداشتم. فقط همین را می‌فهمیدم که می‌توانم به مجید به عنوان مرد زندگی نگاه کنم و او تکیه‌گاه خوبی برایم خواهد بود. آن زمان دانشجو بودم و وقتی یک‌سال بعد از ازدواج درسم تمام شد دیگر به دنبال ادامه تحصیل نرفتم.
تنها مالک و ساکن مسافرخانه داستان واقعی ارواح، جان هامفریس، ادعا می‌کند که برای اولین بار، در اولین شب خود به‌عنوان صاحب مسافرخانه در سال ۱۹۶۸، با ساکنین غیر مادی مسافرخانه آشنا شد.
انشا تابستان برای پایه های مختلف تحصیلی با مقدمه، بدنه و نتیجه گیری
اما روز بعد به پلیس اعتراف کرد. در ادامه این داستان واقعی ارواح او ادعا کرد که صداهایی را در خانه شنیده که از او خواسته‌اند پدر و مادر، برادران و خواهرش را بکشد. این اولین بار نیست که دی فیو ادعا می‌کند که چنین صداهایی را شنیده است.
درها به خودی خود باز و بسته شده‌اند، صدای قدم‌ها و صداهای دیگری شنیده شده اما هیچ فردی دیده نشده است.
بااین‌حال، استیون نوولا، متخصص مغز و اعصاب و رئیس انجمن شکاکان نیوانگلند، این زوج را مورد بررسی قرار داد و متقاعد شد که آنها کل ماجرا را ساخته‌اند.
در یک غروب خوب اواسط تابستانی بین ساعت هجده الی نوزده من و خواهر بزرگم با دوتا از بچه های همسایه به نامهای باربارا و آن ایوانز که هر دو از من بزرگتر بودند در یک مزرعه ای به نام کائی کلد که نزدیک خانه ی آنان بود بی خبر از همه جا نزدیک پرچین و زیر یک درخت مشغول بازی بودیم و فاصله ی زیادی با سنگ چین که به خانه منتهی میشد نداشتیم . ناگهان یکی از ما در وسط مزرعه متوجه گروهی شد که نمیدانم آنها را چه بنامم . نه زن بودند نه مرد و نه بچه. باشور و هیجان میرقصیدند. فاصله شان از ما کمتر از صد متر بود تعداشان هفت هشت عدد بود به علت حرکتهای تند و چابک آنها و ترس و وحشت خودمان از دیدن منظره ای غیر عادی بخوبی نمیتوانستیم بر آوردشان کنیم همگی تقریبا یک لباس یکسره جذب قهوای رنگ به تن داشتند لباسی که بی شباهت به یونیفرم ارتشی نبود .
این در حالی است که قاتل اسمیت از چنگ پلیس گریخت، استراتژی خود را در جنوب آمریکا تکمیل کرد و مرتکب بیش از پنجاه قتل و تجاوز شد.